مچ و شست بند آتل دار دوطرفه نئوپرنی

استفاده بیش از اندازه و نامناسب از مچ دست ودر نهایت اعمال فشار و کشش مکرر بر آن شایع ترین دلیل آسیب دیدن مچ دست است. به این نوع آسیب دیدگی‌ها به اصطلاح صدمه‌های کشیدگی مکرر گفته می شود که عارضه‌هایی همچون سندرم تونل کارپال و التهاب تاندون و عضله را شامل می‌شود. شکستگی استخوان‌های اسکافوئید (ناوی) و همیت (چنگکی) مچ دست، یعنی دو استخوان کارپ، نیمه دررفتگی و شکستگی قسمت انتهایی استخوان زند زبرین از دیگر آسیب دیدگی‌های شایع محسوب می‌شود که معمولاً در این موارد تجویز می شود دست چند هفته ای در کچ بماند و بعد از آن با مچ بند طبی بی حرکت نگه داشته شود تا دوره درمان کامل گردد.